Wat leuk dat je hier bent! Het heeft ruim 10 jaar geduurd voordat een nieuwe website gebouwd werd, meer passend bij deze tijd. Met trots zeg ik dat deze is powered by Customerlab, de eigen onderneming van mijn dochter. Graag deel ik met jullie meer in dit Blog dan de info op de website.
Het is ruim 12 jaar geleden dat ik begon yogalessen aan te bieden, toen een bevriende docent een jaar in retraite naar Engeland ging. Ze bood mij aan haar bestaande groepen over te nemen. Zeer dankbaar was ik, maar ik vond het doodeng! Ik was net begonnen aan mijn tweede opleiding jaar en voelde mij nog niet stevig genoeg om vóór een groep te staan. De opleiding was praktijkgericht, en al vanaf het begin werd je aangemoedigd om oefenlessen te geven binnen je eigen netwerk. Vrienden en bekenden nodigde ik thuis uit om te oefenen en feedback te vragen. Maar opeens zou ik aan 25 cursisten, verdeeld over 2 groepen, lesgeven in een grote zaal. Dat voelde als meer dan een stapje verder gaan. Ik zat niet echt tegenop, het voelde wel heel spannend. Ook de financiële verplichting die erbij hoorde, het betalen van huur en het bijhouden van een administratie, was een bijkomend aspect. In die tijd had ik nog een part-time kantoorbaan, gelukkig was ik niet afhankelijk van een inkomen dat moest voortvloeien uit de yoga lessen.
Binnen afzienbare tijd beleefde ik meer plezier en minder spanning als ik voor de groepen stond. Ik vertrouwde steeds meer op mijn groeiende ervaring, inspiratie en de kennis die ik opdeed.
Op een bepaald moment vond ik het erg moeilijk mijn leven op de yogamat en mijn leven op kantoor met elkaar te verenigen, iets dat veel docent collega’s en medestudenten ook ervoeren. De buitenwereld tegenover de binnenwereld, het ego tegenover het hart, het individu tegenover het groot geheel: hoe dit samen te brengen?
Een paar jaar later koos ik voor zelfstandigheid, de schijnveiligheid van een vaste baan los te laten en te gaan voor wat mijn hart ingaf: yoga was mijn pad, mijn roeping. Kennelijk had ik hier iets te doen, veel meer van te leren, iets te geven en iets te ontvangen. Ik was niet onbekend met werken als zelfstandige, want in mijn “vorig leven” had ik een groothandel in de modebranche gehad. Tien jaar van plezierig werken, fijne zakenrelaties en grote creativiteit naast grote financiële verantwoordelijkheden. Deze stap nu voelde als een logische stap, alsof het leven daarvoor mij hierop had voorbereid. Zoals mijn zaak destijds op organische wijze werd opgebouwd en afgebouwd, zo werd ik nu als vanzelf gestuurd in deze richting. En het pad naar groei en uitbreiding bleef zich openen vanzelf vanaf dat moment, tot op heden, in de mate waarin ik het aankon.
Het is mijn overtuiging dat we hier komen met een aangegeven pad en wanneer we dat pad gaan bewandelen, het opent zich verder. Als we ons laten leiden door het leven, wordt het pad toegankelijker en plezieriger. Gaan we er tegenin, weigeren of ontkennen we ons lot/ ons pad, dan gaat het ons minder goed. Er wordt gesteld dat we het leven kunnen maken, sturen met onze wilskracht. Dat klopt in de mate waarin de keuzes die we maken overeenstemmen met ons aangegeven pad. En afhankelijk van onze keuzes leven we in vrede en welzijn of in onrust en strijd, met onszelf en onze omgeving: “we live by the choices we make”.
Tot zover hebben mijn levenskeuzes veel moois gebracht, nadat eerdere keuzes de nodige ellende hadden gebracht. Deze keuzes hadden altijd te maken met niet willen stromen met mijn lot, met mijn levenspad. Want het gaat niet om wat we meemaken maar hoe we ermee omgaan. Zo ben ik nu, 12,5 jaar na mijn eerste oefenlessen, zeer dankbaar voor alle situaties, levenslessen en mensen die mijn pad hebben doorkruist: leraren, van wie ik veel inspiratie heb mogen ontvangen; cursisten aan wie ik hopelijk iets heb mogen doorgeven vanuit de yoga gedachtegoed wat mij eerder is gegeven. Zonder ieder van deze invloeden, was ik niet -hier en nu- op dit punt aangekomen. Oprecht: dank,dank dank!